Dag 4
Dinsdag 16 juli 2024
De blauwe verdrietige mol
Lief dagboek,
Het is dag vier van Het Zomerkamp. Een boze John kwam de eetzaal binnenstormen. Het was gelukkig een grapje, hij is gewoon hartstikke blij. Vandaag gaan we op zoek naar de blauwe verdrietige mol!
Tot later! (Scroll naar beneden voor meer foto's en verhalen)
Julianatoren
Lief dagboek,
Waaaaajoooooh we zijn naar de Julianatoren gegaan. Supervet! Allemaal achtbanen, draaimolens, theatervoorstellingen en nog zoveel meer. Ik weet dat we moesten zoeken naar een verdrietige mol, maar daar waren we eigenlijk niet zo meer bezig. Want johooooo, Julianatoren!!
Tot later!
Het kanaal van tranen
Lief dagboek,
We hebben woord gekregen dat de verdrietige mol zoveel huilt, dat de straten overstroomden. Daarom is hij verhuisd naar de waterkant van het Apeldoornskanaal. Dat kun je natuurlijk het beste onderzoeken vanaf het water. Dus hup, de kano in! Met zijn allen zijn we gaan varen. Halverwege sloegen opeens drie kano's om! Was dat de mol? Of was hij toevallig net de kano uit voor het gebeurde?
Tot later!
Mollen hier, mollen daar
Lief dagboek,
Vanavond hebben we een mollenspel gespeeld waar de kleuren echt om je oren vlogen. Dan dacht je dat Juliatoren tolde, maar dat viel hierbij in het niets. We gingen op stoelen staan, achter stoelen staan, dan weer doorschuiven en kroop ik nou ook onder de stoel door? Ik tol nog. En dat allemaal op kleur.
Tot Later!
Met het mes op tafel
Lief dagboek,
We weten natuurlijk dat alle ouders ook meelezen in dit dagboek. Dan is het leuk dat we allemaal referenties doen naar TV-programma's, maar dat kennen die oude lui niet. Daarom speciaal voor de ouders een programma van Omroep Max: Met het mes op tafel! We kregen de opdracht om ons allemaal netjes aan te kleden, om daarna naar het cafe te gaan. In pak, overhemd, jurk of gewoon een net shirt en met een dikke laag make-up liepen we het cafe binnen. Daar speelde een pianist, meneer Marcel, en werden we verdeeld over speltafels met iedere tafel een eigen croupier. Iedere ronde zetten we geld in om deel te nemen. Daarna stelde de hoofd-croupier, meneer Wouter, vier vragen. Vervolgens gingen de pennen neer en konden we tegen elkaar opbieden. Iedereen die aan het einde van de biedingsrondes nog niet hadden gepast, lieten hun antwoorden zien. Heb je de meeste antwoorden goed? Dan ging je er vandoor met de pot. Dat was een spannende avond in het cafe!
Tot later!
Wie is de mol?
Lief dagboek,
John kwam weer langs in de hoop zijn kleur en emotie weer terug te vinden! Dat is gelukt! Hij kon zijn ogen niet geloven, maar Ilayda bleek de mol te zijn. Natuurlijk gaf ze de kleur weer terug en vanaf nu kon John ook weer angstig zijn.
Tot later!
Dan denk je alles gehad te hebben
Lief dagboek,
Na een dag op zoek naar de mol, denk je alles gehad te hebben. Na de test zonder executie werden we in auto's gestopt. De auto's scheurden weg en schoten de snelweg op. Was het de A1 of de A50? Ik weet het niet meer, het ging zo snel. Toen de auto's tot stilstand kwamen werden we uit de auto gezet en gemaand om mee te lopen een donker pad op. We zagen geen hand voor ogen, maar een ruizend geluid werd steeds luider en luider. Opeens moesten we een reling vasthouden. Klam en nattig. We rilden van angst. Het was toch de verdrietige dag? Of is het al morgen? Is het de dag van de angst? Het ruizende geluid was zo hard dat we elkaar niet meer konden verstaan. We stonden bij de hoogste waterval van Nederland: De Loenense Waterval. Terwijl het vele water oorverdovend naar beneden kletterde hoorde wij wat ons te doen stond: vind je weg terug naar het Woldhuis.
Om half 4 waren we terug. Nog even een kroket erin en slapen.
Tot later!
